ကျမ အသက် ၁၅ နှစ်။ ကျမတို့ရွာကို ရန်ကုန်မှရှိတဲ့ အမေ့အမျိုးတွေ အလည်လာကြတယ်။ ကျမ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဖူးလေ။ အမျိုး ရှိတယ် ဆိုလို့သာ သိရတာ မြင်လည်းမမြင်ဖူးကြပေပဲကိုး။ အမျိုးတွေ ၅ယောက်လောက်လာလည်ကြတာ အဲ့ထဲမှာ အမေ့မောင် တစ်ဝမ်းကွဲ ၂ယောက်ရယ်၊ အဖိုးလေးနဲ့ သူ့မိန်းမ ၊ ကျမ အဖိုးလေး ၁ယောက်ရယ် ကျမတို့ ကျောင်းပိတ်နွေရာသီရက်တွေဆိုတော့ ကျမလည်း အိမ်မှာထမင်းချက် ရေခပ် ပြီးရင် သငယ်ချင်းတွေနဲ့သွားဆော့သေးတယ်။ကျမ ဦးလေးဝမ်းကွဲ ၂ယောက်က ဦးဝေ နဲ့ ဦးမိုးလို့ခေါ်တယ်။ ဦးဝေက အိမ်ထောင်နဲ့ အသက် ၃၀ ကျော်။ဦးမိုးက လူပျို အသပ် ၂၇ လောက်။ သူတို့ ညီအကိုတွေက ရန်ကုန်မှာ တက်ဆီ မောင်းကြတာ ကားသမားတွေပေါ့။ ဦးဝေက […]

သာယာကြည်လင်တဲ့ မနက်ခင်း လေးရဲ့အေးမြတဲ့လေညင်းလေးတွေနဲ့အတူသားသားတစ်ယောက် နိုးထလာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ဆိုရင်ဒီအိမ်ကိုပြောင်းလာတာတစ်ပတ်တိတိရှိပြီလေ။ ဖေဖေရယ်မေမေရယ် တစ်ခန်း ကျွန်တော်ကတစ်ခန်း ၊ မမနဲ့ညီမလေးကတော ကျွန်တော့်ဘေးကအခန်းမှာပေါ့ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့အထင်ကရနေရာတစ်ခုဖြစ်တာနဲ့အညီ လူတွေလဲသွားလာလို့ မနက်ခင်းလေးကသက်ဝင်လှုပ်ရှားနေပြီ။ အိပ်ရာထဲမှာဟိုဒီတွေနေရင်းနဲ့ အခန်းအပြင် ကမေမေအသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။ ခဏဆိုမနက်စာစားပြီးဖေဖေ စက်ရုံသွားတော့မယ်လေ။ မေမေလဲဆိုင်သွားတော့မှာဆိုတော့အိမ်မှာမမရယ်ကျွန်တော်ရယ်ညီမလေးရယ်သုံးယောက်ထဲကျန်ခဲ့ရတဲ့ ရက်တွေကများတယ်။ မမက မေမေ အမရဲ့သမီးပေါ့ ငယ်ငယ်ထဲက မိဘတွေမရှိတော့ ဖေဖေနဲ့မေမေပဲသမီးလေးလိုစောင့်ရှောက်လာခဲ့တာလေ။ အခုဆို မမက ၂၈ ကျွန်တော်က ၂၃ ၊ညီမလေးက ၁၉ ရှိပြီပေါ့။ အားလုံးငယ်ငယ်ထဲကသိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းပါပဲ ချစ်လဲ ချစ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့အောက်အလွှာမှာတော့ မေမေမောင်အငယ်တို့လင်မယားနေကြတယ်လေ။ ဒီလိုနေလာကြရင်းနဲ့ တစ်နေ့ပေါ့မေမေအကိုအကြီးဆုံးကဖုန်းဆက်လာတယ်။ (အင်းစက်စာပေဖြစ်ပါသည် ဖတ်လို့အဆင်မပြေရင်ကျော်သွားနိုင်ပါသည်)သူလျှောက်ပေးထားတဲ့ ဂရင်းကဒ် ကရပြီတဲ့လေ။ အဲ့ဒီတော့အိမ်မှာလဲတစ်မျိုးပြောင်းစဉ်းစားရတော့တာပေါ့။ သူတို့သွားမယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်တို့သုံးယောက်ပဲကျန်ခဲ့မှာလေ။ ဖြစ်ရဲ့လားပေါ့။ နောက်ဆုံးတော့သွားဖြစ်ပါတယ် သူတို့အရင်သွားကြည့်မယ် ညီမလေးက၂၁ နှစ်မကျော်သေးတော့လိုက်သွားလို့ရတယ်အဆင်ပြေပြီဆိုလာခေါ်မယ်ပေါ့။ အဲ့လို့နဲ့ […]

အကိတ်ကြီး ကိတ်တာမှ ကောက်ချိတ်နေတာပဲ သူမ တင်ကြီးပိုင်ရှင်။ သူမနာမည်က စန္ဒီတဲ့။ အသက်က ၃ဝကျော်လောက်ပီ။ ဇိုးကြီးတို့ရပ်ကွက်ထဲပြောင်းလာတာမကြာသေးဘူး။ တကိုယ်တည်း အပျိုကြီးမမတယောက်ပါ။ ဇိုးကြီးရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အိမ်ကိုမှ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပြောင်းလာတာ။ အိမ်ပြောင်း အိမ်ရွေ့ကတည်းက သူမကို ဇိုးကြီးသတိထားမိတာ။ သူမ တင်ကြီးကိုပေါ့။ တရက် ဇိုးကြီးအိမ်ကို မုန့်ဟင်းခါးလာပို့တယ်။ အိမ်တက်ပေါ့။ မိတ်ဖွဲ့တာပေါ့။ ဇိုးကြီးက အိမ်ရှေ့မှာ ရေချိုးနေတာ။ အောက်ခံဘောင်းဘီမနေနဲ့ မမက စန္ဒီ ရှေ့အိမ်ကိုပြောင်းလာတာလေ မင်းသိပါတယ် စပြောင်းတဲ့နေ့က မင်း မမကို ရှိုးနေတာသိတယ် ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အကြည့်တွေကလည်း ဇိုးကြီး တကိုယ်လုံးရဲရဲဝံ့ဝံ့ကိူကြည့်တာ ဇိူးကြီးတောင် နညိးနည်းဖြုံသွားတယ်။ အအေးပတ်မယ် မြန်မြန်ရေချိုး ချွိုင့်ကို အိမ်လာပို့လိုက်နော် သွားပီ သူမပြောချင်တာပြောပီး ပြန်ထွက်သွားတယ် ဟုတ် လို့သာပြောပီးဇိုးကြီးတယောက် ကျောလှည့်ထွက်သွားတဲ့ […]

ကျမသည်ရန်ကုန်မြို့ရှိ ပုဂလိကဘဏ်တစ်ခုတွင် လုပ်ကိုင်နေသော မိန်းကလေးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ မိဘများမှာနယ်မှဖြစ်ပြီး ကျမမှာ ရန်ကုန်ရှိရုံးချုပ်တွင် ခေတ္တတာဝန်ကျနေခြင်းဖြစ်သည်။ ကျူမ၏အမည်မှာ မွန်မွန်ဟုခေါ်ပြီးအသက်မှာ၃၆နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ ကျမမှာအသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လှလှ မိန်းမချောတစ်ယောက်ဖြစ်သော် လည်းတရားဝင်လုပ်ပေးမည့် ယောက်ျားမရသေးသောအပျိုကြီးဖြစ်သည်။ ရည်းစားများထားခဲ့ဖူးပြီး အချို့ရီးစားများနှင့်အနမ်းခံ၊ နို့အကိုင်ခံလောက်သာနခဲ့ဘူးပေမင့်ကျမ၏ပြတ်သွားသောရည်းစားများထဲမှနောက်ဆုံးထားခဲ့ဖူးသောမောင်နှင့်တော့ အချစ်နယ်ကျော်ကုန်တော့သည်။ မောင့်ရဲ့အချစ်ကိုယုံစားမိခဲ့သော ကျမကို မောင်ကသာ သူ့စိတ်ကြိုက်လုပ်ပြီး ကျမထက်ငွေကြေးတောင့်တင်းသော မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်လက်ထပ်ကာ အခြားမြို့သို့ပြောင်း ရွှေ့သွားသည် ။ မောင်နှင့်ပြတ်သွားပြီးနောက် ယောင်္ကျားလီးနှင့်မခံရသည်မှာ ယခုရန်ကုန်သို့ ခေတ္တရောက်ရှိ အလုပ် လုပ်နေချိန်တွင် ၃ နှစ်နီးပါးခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ ကျမတို့မြို့လေးမှာသေးပြီး မောင်နှင့်ပြတ်ပြီးကတည်းက ကျမတို့အကြောင်းကို သိသောကြောင့် ကျမကို ချစ်ခွင့်ပန်မည့်သူမရှိပဲ ကျမမှာအပျိုကြီးလှလှဖြစ်နေတော့သည်။ ကျမမှာမောင်နှင့်မတိုင်မီက အလိုးမခံဖူးပဲ မောင်နှင့်ကျမှသာ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏အလိုးကို ကျကျနနခံခဲ့ရသည်။ မောင့်ရဲ့အပွတ်အသပ်အကိုင်အတွယ်၊ အနမ်းအစုတ်၊ ကျမ၏စောက်ဖုတ်ကိုပက်ပက်စက်စက်ယက်ပေးပုံ မောင့်လီးကြီးစသည်ဖြင့်ယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏ အလိုးခံရပုံစသည်များကို တမ်းတမိသည်။ စောင့်စည်းရမည်များကို […]

ဒေါ်ချိုချိုကို သက်နိုင်သိတာတော့ကြာပြီ။ ဒါပေမဲ့ ရင်းနှီးတာတော့အရမ်းကြီးမရင်းနှီး။ သက်နိုင်ကား အသက် (၂၇)နှစ်ခန့်ရှိသည့် လူလတ်ပိုင်းတစ်ဦး။ ယောင်္ကျားဆန်ဆန်နှင့် ချောမောသော ရုပ်ရည်ပိုင်ရှင်တစ်ဦး.။ စကားပြောလည်းကောင်းသော ကြောင့် ချစ်သူခင်သူများသည်။ ဘွဲ့ရပြီးနောက်ပိုင်းတွင် မြို့မှာလာပြီး ကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင်အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသူ။ ဒေါ်ချိုချိုကား သူငှားနေသည့် အဆောင်မှ အဆောင်ပိုင်ရှင် ဦးကောင်းမင်း၊ ဒေါ် နီလာ နှင့်သူငယ်ချင်းတွေ။ ဒေါ်နီလာထံလာရင်း မျက်မှန်းတန်းမိကာ ရင်းနှီးနေသောသဘော။ ဒီလောက်ဘဲရှိသည်။ ဒါပေမဲ့တစ်ခုတော့ သက်နိုင်သိသည်။ ဒေါ်ချိုချိုကတော်တော်လှသည်ဟု။ ဟုတ်တယ်လေ….အသက်က(၄၀)စွန်းစွန်း။ ငယ်စဉ်ကမယ်ဘွဲ့တွေဘာတွေရဖူးသည်ဟုတော့သိရသည်။ သူမနှင့်သူမယောင်္ကျား ဦးမောင်မောင်ဝင်းက ကလေး(၂)ယောက်ထွန်းကားခဲ့သည်။ ထိုကလေးတွေကလည်း သူမြင်တော့မြင်ဖူးသည်။ ဒါကလဲကျောင်းပိတ်ချိန်တွေလောက်မှပါ။ ဘော်ဒါဆောင်မှာထားတာဆိုတော့တစ်ခါတစ်ရံမှသာ။ ဒေါ်ချိုချိုယောင်္ကျားကလည်း အလုပ်များသူပီပီအိမ်မှာမကပ်။ ဒီတော့ သူမကလည်း သက်နိုင်ငှားနေသော အဆောင်ပိုင်ရှင်ဒေါ်နီလာဆီ မကြာမကြာလာလည်သည်။ သူမတို့ဘာတွေပြောလို့ပြောနေကြမှန်းတော့မသိ။ သက်နိုင်အလုပ်ပြန်လာသည့် အခါ မကြာခဏတွေ့သည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် ဒေါ်ချိုချိုက သူ့ကိုမကြာခဏပြုံးပြတတ်သည်။ […]